અખાના છપ્પા/જ્ઞાનદગ્ધ અંગ

← દંભભક્તિ અંગ અખાના છપ્પા
જ્ઞાનદગ્ધ અંગ
અખો
દશવિધજ્ઞાની અંગ →


જ્ઞાનદગ્ધ તે બળ્યા ઓગણા, કથતા વધતા દીસે ઘણા;

વાવ્યા ન ઉગે અન્ન ન થાય, તેમ બ્રહ્મકર્મ બેઉથા જાય;

કહે અખો નર વંઠ્યા સરે, નરનારીની નિંદા કરે. ૩૫૭

બ્રહ્મ કર્મ ઉભેથા ભ્રષ્ટ, જેમ અધછેધા કુકટને કષ્ટ;

સંપ્રદાય શુદ્ધ ન આવ્યું જ્ઞાન, મનમાં તે જ્ઞાનીનું માન;

કહે અખો નર મુક્તા ફરે, નગર છુટી ધેનુ ઓખર કરે. ૩૫૮

દોષ દૃષ્ટિ દુર્મતિ નવ ટળી, તો શું સાધ્યું કથા સાંભળી;

ગુરુવચન પાળે તે સંત, ઘાટ ઘણેરા કાઢે દંત;

કહે અખો હરિની નહિ મયા, સાંભળીને સામા શઠ થયા. ૩૫૯

ક સુકું જ્ઞાન કથે દામણા, તે હરિ ફળ પામે વામણા;

પાપપુન્યના ભેદ અમો લહ્યા, જે હતું તે સમજી રહ્યા;

કહે આપે મુકે વાધે માન, અખા એહ તે સુકું જ્ઞાન. ૩૬૦

સુકું જ્ઞાન ને વ્યંડળ મૂછ, કરપી ધન કુતરાંનું પૂછ;

એ ચારેથી અર્થ ન થાય, સામું એબ ઉઘાડે કાય;

અખા અમલવિન હાકમ જસે, કથ્યું જ્ઞાન પણ હરિ નવ વસે. ૩૬૧

જ્ઞાનીનાં નોય ટોળાં ટોળ, મુક્તા નોય સર્વ ગજકપોલ;

શબ્દવેધિ જોધા કોય તંત, શંખ સકળ નોય દક્ષણાવંત (જમણેરી શંખ);

બહુમાં નિપજે કો એક જન, બાકી અખા રમાડે મન. ૩૬૨

અખાના છપ્પા