અખેગીતા/કડવું ૨૬ મું - શૂન્યવાદીનો વિતંડાવાદ

આ કૃતિ/પાનું હમણાં જ અહીં લાવ્યા છીએ અને તેની ભૂલશુદ્ધિ (પ્રૂફ રીડીંગ) બાકી છે. જો તેમાં કોઈ ભૂલો જણાય તો ક્ષમા કરશો, થોડા સમયમાં આનું શુદ્ધિકરણ કરીને તેને આખરી ઓપ આપી દેવામાં આવશે.

←  કડવું ૨૫ મું - પરબ્રહ્મનો ભેદ

અખેગીતા કડવું ૨૬ મું - શૂન્યવાદીનો વિતંડાવાદ અખો

કડવું ૨૭ મું - જ્ઞાનીના અનુભવનો લક્ષ →

રાગ ધન્યાશ્રી

હવે કહું અધમ એ શૂન્યવાદીજી, જેને શૂન્યની શુધ્ધ ન લાધીજી;

પ્રપંચ ન ટળ્યો નિંદા વાધીજી, તેણે મિથ્યા બુધ્ધિ સાધીજી. ૧

પૂર્વછાયા

તે પ્રપંચને મિથ્યા કહે, પણ હૃદે જગત સાચું સહી;
અધમ નામ તે માટે એહનું, જે શૂન્યવાદીએ પૂરા નહિ. ૧

તે કરતવ્યથી નવ ઓસરે^૧, ઉત્તમ તજે ને મધ્યમ ભજે^૨;
દેહઆસક્ત^૩ રહે સદા, સુખદુઃખ પામે જયવિજે^૪. ૨

જાગતે^૫ જગતના દોષ દેખે, પોતાપ્રતે^૬ તે વસે;
અજ્ઞાનને તે જ્ઞાન માને, ઈંદ્રિના સુખને ધસે^૭. ૩

ક્યારે કહે એ આતમા, ક્યારે કહે એ શૂન્ય છે;
ક્યારે એ જગત સાચું, ક્યારે કહે એ મુન્ય^૮ છે. ૪

વાદ કરે એ તે સહુજ સાથે, નિંદે પણ લક્ષ નવ લહે;
બ્રહ્મવિદ્યાનો ભેદ ન જાણે,વેદ વિટલ^૯ તેહને કહે. ૫

નાસ્તિ^૧૦ કહે નારાયણને, પણ પ્રપંચ ^૧૧ ન છુટે મનથી;
સંસારનાં સુખ અતિ વલ્લભ^૧૨, મન ગયું પાપપુન્યથી. ૬

નમે નહિ મહાપુરૂષને, દોષ દીએ છે અણછતાં^૧૩;
અજ્ઞાનને આગળ કરિને, પ્રબોધે પોતે હુંતા^૧૪. ૭

આચાર્ય થઇને અન્યને, વાત કહે તે નાસ્ત્યની^૧૫;
ભાવભરોસો નહીં જ દેહનો, જુગત ન સમઝે આસ્ત્યની^૧૬. ૮

અધમ શૂન્યવાદીનાં એજ લક્ષણ, તે શૂન્યવાદી પૂરા નહી;
ખરા શૂન્યવાદી તેહને કહીએ, વસ્તુવિશ્વ બે ન કરે સહી^૧૭. ૯

કહે અખો સહુકો સુણો, એ સમજે સુખ બહુ જંતને;

સમી સમજણ તેહ સમજે, જે સેવે હરિ-ગુરુ-સંતને. ૧૦

________________________________________

૧ પાછળ હઠે. ૨ સેવે. ૩ શરીરમાં અતિ પ્રીતિવાળા. ૪ જય ને પરાજયમાં. ૫ યુક્તિથી. ૬ પોતાનામાં. ૭ દોડે. ૮ ન કહી શકાય એવું. ૯ ઠગ. ૧૦ નથી. ૧૧ જગત. ૧૨ વહાલાં. ૧૩ ન હોય એવા. ૧૪ હુંપણા વડે. ૧૫ નાસ્તિકની. ૧૭ સત્ય.

(પૂર્ણ)