ઓખાહરણ/કડવું-૬૪

આ કૃતિ/પૃષ્ઠની ભૂલશુદ્ધિ પૂર્ણ થતા આ પૃષ્ઠના લેખનને સુરક્ષિત કરી દેવામાં આવ્યું છે. આ પૃષ્ઠ પર પ્રબંધક સિવાય અન્ય સભ્યો ફેરફાર કરી શકશે નહીં. જો આપ આમાં કોઈ સુધારો સૂચવવા માંગો તો ચર્ચાના પાના પર આપની ટિપ્પણી મૂકશો.

← કડવું-૬૩

ઓખાહરણ કડવું-૬૪ પ્રેમાનંદ

કડવું-૬૫ →

રાગ: ગોડી

અશ્વ કુંવર રથે ભાથા ભરી, આવ્યો બાણાસુર વેગે કરી;
જોધ્ધાને નવ માયે શૂર, ચઢી આવ્યું એમ સાગરપૂર. ૧.

વાજે પંચ શબ્દ રણતુર, મારી જોધ્ધા કર્યા ચકચુર;
બાણાસુરનાં છૂટે બાણ, છાઇ લીધો આભલીઆમાં ભાણ. ૨.

થયું કટક દળ ભેળાભેળ; જેમ કાપે કોવાડે કેળ;
આવ્યા એટલા ધરણી ઢળ્યા, તેમાં કોઇ પાછા નવ વળ્યા. ૩.

આવી ગદા તે વાગી શીશ, નાઠો હસ્તી પાડી ચીસ;
બાણાસુર પર ભોંગળ પડી, ભાગ્યો રથ કડકડી. ૪.

રાયની ગઇ છે સુધ ને શાન, ભાંગ્યું કુંડળ છેદ્યા કાન,
પાછો લઇ ચાલ્યો પ્રધાન, ઘેર જાતામાં આવી સાન. ૫

પછી બોલે છે રાજન, સાંભળો મારા પ્રધાન;
રાય હમણાં ભોંગળ આવશે, જાણું છું જે જીવડો જશે. ૬.

પ્રધાન કહો ક્યાં થયા અજાણ, ક્યાં ગયું મહાદેવનું બાણ;
મેલે તો થાય કલ્યાણ, આ ફરીએ બંધાશે પ્રાણ. ૭.

તે લઇ બાણાસુર પાછો ફર્યો, તે ઉપર માળિયે સંચર્યો;
અનિરુધ્ધે વિચારી વાત, હવે હું જોડું હાથ. ૮.

શિવનું વ્રત તે સાચું કરું, વચન એનું મસ્તક ધરું;
અનિરુધ્ધે બે જોડ્યા હાથ, બાણાસુરે મેલ્યું બાણ. ૯.

આફરીએ બંધાઇ પડ્યો, ઉપરથી પરવત ગડગડ્યો;
લાતું ગડદા પાટું પડે, તે દેખી ઓખા રડે. ૧૦.

ત્યાંથી મનમાં વિચાર કર્યો, અનિરુધ્ધને લઇને સંચર્યો,
મારતા કુંવરને લઇ જાય, ઓખા રુએ માળિયા માંય. ૧૧.