આ કૃતિ/પૃષ્ઠની ભૂલશુદ્ધિ પૂર્ણ થતા આ પૃષ્ઠના લેખનને સુરક્ષિત કરી દેવામાં આવ્યું છે. આ પૃષ્ઠ પર પ્રબંધક સિવાય અન્ય સભ્યો ફેરફાર કરી શકશે નહીં. જો આપ આમાં કોઈ સુધારો સૂચવવા માંગો તો ચર્ચાના પાના પર આપની ટિપ્પણી મૂકશો.
← કડવું-૮૨ ઓખાહરણ
કડવું-૮૩
પ્રેમાનંદ
કડવું-૮૪ →
રાગ:ધોળ


હલહલ હાથણી શણગારી રે,
ઉપર ફરતી સોનાની અંબાડી રે.

તેના પર બેસે વરજીની માડી રે,
સોનેરી કોર કસુંબલ સાડી રે.

માથે મોડ ભમરીયાળો ઝળકે રે,
ઉષ્ણોદકે વરને કરાવ્યું સ્નાન રે.

નાનાંવિધનાં વસ્ત્ર પહેરાવ્યાં પરિધાન રે,
-(અહીં ખૂટતી કડી હોઈ શકે)

કનક મેખલા પોંચીઓ બાજુબંધ રે,
અનુપમ ઉપન્યો આનંદ રે.

મુગટ મણીધર ધર્યો અનિરુધ્ધ શીશ રે,
ઝળકે ઝળકે ઉદય જ જેવો દીસે રે.

કસ્તુરીનું તિલક કર્યું છે લાલ રે,
વળતી તેને ટપકું કર્યું છે ગોરે ગાલ રે.

હળધરનો જશ બોલે બધા જન રે,
જાદવ સહીત શોભે છે જુગજીવન રે.

સાત પાંચ સોપારી શ્રીફળ અપાય રે,
વરજીને તો ઘોડીની વેળા થાય રે.