નળાખ્યાન/કડવું ૩૧

આ કૃતિ/પાનું હમણાં જ અહીં લાવ્યા છીએ અને તેની ભૂલશુદ્ધિ (પ્રૂફ રીડીંગ) બાકી છે. જો તેમાં કોઈ ભૂલો જણાય તો ક્ષમા કરશો, થોડા સમયમાં આનું શુદ્ધિકરણ કરીને તેને આખરી ઓપ આપી દેવામાં આવશે.

← કડવું ૩૦

નળાખ્યાન કડવું ૩૧ પ્રેમાનંદ

કડવું ૩૨ →

રાગ: મેવાડો.

મોસાળ પધારોરે, મોસાળ પધારો-
મોસાળ પધારો બાડુઆંરે, મારાં લાડવાયાં બે બાળ;
નમાયાં થઇ વરતજો, સહેજો મામીની ગાળ - મોસાળ૦
હ્રદયા ચાંપેરે; રાણી હ્રદયા ચાંપે-
હ્રદયા ચાંપે પેટને રે, એ છેલ્લું વેહેલું લાડ;
હવે મળવાં દોહલાંરે, મળીએ તો પ્રભિનો પાડ. - મોસાળ૦
થયાં માત વોહોણાંરે, માત વોહોણાં-
માત વોહોણાં થયાં દામણાં રે, નહીં કો રુડો સાથ;
રુએ રાણી હૃદયા ફાટે રે, કોણ માથે ફેરવશે હાથ. - મોસાળ૦
મંદિરના ગુરુજી રે, મંદિરના ગુરુજી-
મંદિરના ગુરુજી સુદેવજીરે, તમારે ખોળે સોપું બે તંન;
જઇ કહેજો મારી માતનેરે, જીવની પેરે કરજો જતંન. - મોસાળ૦
પુત્રી જમાઇરે, પુત્રી જમાઇ-
પુત્રી જમાઇ તમતણાં, કહેજો વનમાં પુર્યો વાસ;
જઇ કહેજો મારા તાતનેરે, અમ જોગીનો લે તપાસ. - મોસાળ૦
ચુંબન કરતીરે, માવડી ચુંબન કરતી-
ચુંબન કરતી માવડીરે, ફરી ફરી મુખ જોય;
હૈયેથકાં નવ ઉતરેરે, એમ કહી દમયંતી રોય. - મોસાળ૦

વલણ

રોયે રાણી અતિ ઘણું, વત્સ સોંપ્યા ગુરુકર માંહેરે;
ઋષિ સાથે બે બાળકાં, વોળાવ્યાં નળરાયેરે.
 

(પૂર્ણ)