અખાના છપ્પા/માયા અંગ
| ← સંત અંગ | અખાના છપ્પા માયા અંગ અખો |
સૂઝ અંગ → |
|
|
માયાના ગુણ કર્મ રૂપ નામ, માયાના ગુણ શ્વેત ને શ્યામ;
માયાના ગુણ જ્યાં નવ છબે, તેને અખા તે કોણ આલંબે. ૫૭ વસ્તુ નથી ઇંદ્રિને ગ્રાહ્ય, શાથી જંત ટલે શું બાહ્ય;
માયાનાં કૃત્ય માયાલગે, અખા વિચારે પડશે વગે. ૫૮ ક્ષર પિંડ ને અક્ષર આત્મા, જે સમજ્યો સરૂજ્યો વાતમાં;
અખા જે સમજ્યો તે આવ્યો, જેણે એ માર્ગ અનુભવ્યો. ૫૯ મનશું વાત વિચારી અખે, જ્ઞાની તે જે માયા ભખે;
જે આશ્રમ દરશનને ગ્રહે, રસબસ થૈ માયા ત્યાં રહે. ૬૦ ભેદુ માયા સમૂળી ગળે, સામું ટળે ને આપે ટળે;
અખા જીત્યાનું ન ધરે માન, જીત્યો હારે ઝાલે કાન. ૬૧ મહા વલગણી માયા પાપણી, જેમ સેવતાં ડસે સાપણી;
મંત્ર અઘોર ખવારે નર્ક, અખા ન દેખાડે આતમ અર્ક. ૬૨ દેહ ઇંદ્રિ ગુણનાં સર્વ કૃત, દીસે માયા કરતી તર્ત;
સર્વે જાણે ભૂતવિકાર, સમજે સેજે પામે પાર. ૬૩ |
અખા જીવતણી એ વજા, અજને ડામે પૂજે અજા;
રંગ ઢંગ માયામાં ઘણા, સૌકો સેવક માયાતણા. ૬૪ સૌકોની માયા છે માત, મળવા ન દિયે કેને તાત;
તાત ભજંતા આડી થાય, અખા સહુ માયાગુણ ગાય. ૬૫ મુક્તિ વાંછવી એજ બંધન નામ, જેમ ઘડી માપતાં પ્રગટ્યો જામ;
અખા વિચારે તેમનું તેમ, તો સમજે જો હોય ગુરુગમ. ૬૬ જ્યમ સરપે નર સમણે ડસ્યો, તેદેખે વેખે મસ્તક જસો;
સર્પ મંત્ર ઔષધ ઉપચાર, જાગે અખા ટળ્યો સંસાર. ૬૭ અખા સર્વ માને ત્યાં ભેદ, માને તેને વિધિનિષેધ;
એ તો વિચારવિના ઊધરે, દીસે ફરતું ફરતાં ફરે. ૬૮ માનણહાર શોધે નવ જડે, વણશોધે નવ ભમવું પડે;
મૂળ તપાસી જોયું અખે, મારો ભ્રમ પૂર્યો મુજ વિખે. ૬૯ અણલિંગી કરતાની કથી, માંઈ બાર ચસમાને નથી;
કહેતામાં તે સમજી જશે, અખા ગુરુનો કર શિર હશે. ૭૦ |