અખાના છપ્પા/સુક્ષ્મદોષ અંગ
| ← ચાનક અંગ | અખાના છપ્પા સુક્ષ્મદોષ અંગ અખો |
ભાષા અંગ → |
|
|
નહિ પાપી ને નહીં પુન્યવંત, એકલ મલ તે સાચા સંત;
એમ જાણીને અખા જા ભળી, પુનરપિની કચકચ ગઇ ટળી. ૨૨૨ સદગુરુ મારગ સદા અળગ, જેમ પંખીને ગત્ય સળંગ;
ઉપાય અખા નહિ લક્ષ શું કામ, કર્મધર્મ તો જ્યાં રૂપ નામ. ૨૨૪ ખાટા થઇને નહિ ખટી વલો, કાં ઘાટા થઈ ગોવિંદથા ટલો;
અખા ઇશ્વર્ને નહીં છેતરે, લાંબો દાંતો વેલો ખરે. ૨૨૬ અણછતો જીવ તું કાં થાય છતો, જોને વિચારિ પહેલો ક્યાં હતો;
વચ્ચેબીજું ક્યાંથી વળી, એમા જાણી અખા જા ટળી. ૨૨૮ વડપણ મેલી વસ્તુવિચાર, તન તપાસી રહે સંસાર;
એક મિશાલે બ્રહ્મા કીટ, જોઇ વિચારી અખા ગુરુ મીટ. ૨૩૦ જાણપણું મેલીને જાણ્મ આફણિયે રે, શે નિરવાણ;
ઓછાયો નરને શું કળે, સ્વે થાય અખા જો પોતે ટળે. ૨૩૨ ભમે ભાવના બીજી થઇ, જેમ જાગ્રત અવસ્થા સ્વપ્ને ગઇ;
સ્વપ્ન સંસાર જાગ્રતમાં ટળે, એમ અખા વિશ્વ બ્રહ્મમાં ભળે. ૨૩૪ કોઇ એક ઉત્તમ વ્યસની થયા, કોઇ એક મધ્યમા વ્યસનમાં વહ્યા;
સત્કર્મ વિકર્મ બેયે વિકાર, અખા નિજરૂપે રહે નિરધાર. ૨૩૬ |
ગ્રંથમાંહી જેમ હોય તેમ હો, ગણતરી નીસરે તેને શેનો ભો;
તાણ્યો જીવ અખા ગયો ટળી, હવે શાંશો વાણો રેશે મળી. ૨૨૩ ડાંડી પાઘડાં કર ને ઠામ, જો નહીં જાણો આતમરામ;
અખા વરણાગી વનશી જશે, ભંડા ભગળ ઉઘાડાં થશે. ૨૨૫ કળ વકળ કાળ મન કશી, શું બાળકા છે જે છેતરશો હશી;
તો અખા તે હરિશું શી હોડ, હથેલીથી ઉજલો તે કોઢ. ૨૨૭ વા પાણી સઘળો સંસાર, તેનો શું આણે ઉતબાર;
વંટોળે તે વપુ વાવડે, અખા આતમને કાંઈ નવ અડે. ૨૨૯ ભૂત પંચનો આ સંસાર, મુરખ વહે તે વરણ અહંકાર;
બ્રાહ્મણ ક્ષત્રિય વૈશ્ય ને શૂદ્ર, હરિનો પિંડ અખા કોણ ક્ષૂદ્ર. ૨૩૧ પિંડ બ્રહ્માંડે ને બ્રહ્માંડ પિંડે, વસ્તુ વિચારે જો તે અખંડ;
જેમ વૃક્ષને પત્ર આવે ને ખરે, તો સ્વર્ગ નર્ક અખા શું કરે. ૨૩૩ જોરે આશ્રમે મન જે તણું, તેને નિદ્રા ઘેરે ઘણું;
મધ્યે વ્યસન લાગ કરી જીવ, અખા આદિ અંત્યે તે શિવ. ૨૩૫ |