અખેગીતા/કડવું ૧૨ મું - સર્વાત્મભાવ જ્ઞાનતુર્ય પદ

આ કૃતિ/પાનું હમણાં જ અહીં લાવ્યા છીએ અને તેની ભૂલશુદ્ધિ (પ્રૂફ રીડીંગ) બાકી છે. જો તેમાં કોઈ ભૂલો જણાય તો ક્ષમા કરશો, થોડા સમયમાં આનું શુદ્ધિકરણ કરીને તેને આખરી ઓપ આપી દેવામાં આવશે.

← કડવું ૧૧ મું - સર્વાત્મભાવ તેજ પ્રેમલક્ષણા ભક્તિ

અખેગીતા કડવું ૧૨મું - સર્વાત્મભાવ જ્ઞાનતુર્ય પદ અખો

કડવું ૧૩ મું - જીવન્મુકતની દશા - ૧ →

રાગ ધન્યાશ્રી

ઉદય ઉજાળો દે જેમ ચંદ્રમાજી,
કિરણ તેહનાં પસરે વન વિથિ મંદિરમાંજી;
તેમ સરખો આત્મા ભાસે કીટ ઈંદ્રમાંજી,
એહવો પ્રકટ્યો હૃદય કંદ્રમાંજી. ૧

પૂર્વછાયા

હૃદે ગુહામાં રામ પ્રગટ્યા, તેણે પાલટો મનનો થયો;
માયાનેં ઠામે બ્રહ્મ ભાસે, સંસારનો સંભવ ગયો. ૧

જેમ રવિને તેજે ઓગળે, પાલો તે પાણી થૈ વહેં;
તેમ જેહનેં પ્રગટે આતમા, તે માયાદોષ સહેજે દહે. ૨

ભાઇ માયાનું બળ તિહાં લગે, જિહાં આતમા જાણ્યો નહીં;
જેમ ગત યૌવન થઇ યુવતી, તે પ્રસવલગિવાધી રહી. ૩

જેમ ગોરસમાંથી આજ્ય કાઢે, તેજેમ તક્ર થયું દહીં;
આત્મા જાણે એમ માયા, વિચારે દીસે નહીં. ૪

ભાઇ કર્મ ગહન તે તિહાં લગેં, જિહા સદ્‍વિચાર નથી ઉપનો,
નવનીત ત્યાં લગે વણસતું, જ્યહાંભેદ ન જાણ્યો તૂપનો. ૫

તાવ્યૂં માંખણ ધૃત થયું, પછી તે વણસે નહીં ક્યમે;
તેમ આતમા જાણે નોહે પરાભવ, અણજાગે માયા દમે. ૬

અંધારૂં દુંખ દે ઘણું, અર્કવિહોણું જેમ ચક્ષુને;
તેમ આતમા ઉદયે ગહન પલાયેં, માયા દમે નહીં પુરુષનેં. ૭

નિદ્રાવાનને સ્વપ્ન હોયે, ભોગ નાના ભોગવે;
અણુછતા આણી તે કરે ઊભા, ગહન માયા જોગવે. ૮

જાગ્યો ત્યાં થઇ ચેતના, નિદ્રાસાયે સર્વે પળ્યું;
ત્યમ તુરીયાવડે તિમિર ત્રાસે, ચિત્ત ચમક્યું હું તું તે ટલ્યું. ૯

કહે અખો સહુકો સુણો, જેમ દારિદ્રય નથી શ્રીમંત$$

જો મહાધન હીંડો પામવા, તો સેવો હર-ગુરુ-સંતને. ૧૦